De bevalling

zaterdag 15 december 2007

Mijn stiefdochtertje..

Ik kan wel zeggen dat ik de blije stiefvader ben van een héél lief dochtertje. Hier noem ik haar Janneke. Janneke is echt een schatje, ze lijkt tenslotte ook op haar moeder. Ze is nu net 11 en gedraagt zich al als een echte dame. Zo kan ze bijvoorbeeld zomaar een uur voor de spiegel staan draaiend met dat kleine kontje van haar en zeurend dat ze niets meer leuks heeft in haar kast. Ook kan ze zich zomaar 3 keer per dag verkleden zonder dat iemand iets merkt..

Zie hier dus haar moeder in d'r kinderjaren, ineens zie ik hoe haar moeder moest zijn vroeger, draaiend met haar kontje voor de spiegel zeurend dat ze niets leuks meer heeft in de kast...

Dit is een blijvende aandoening heb ik ontdekt, regelmatig hoor ik mijn vriendin, de aanstaande moeder van mijn kind en de moeder van Jip en Janneke klagen dat ze niets meer leuks heeft in de kast en dat het vééél te lang geleden is dat ze iets voor haar zelf gekocht had.. (herkenbaar?)

Beste mannen, trap hier niet in, dit is oplichting en valsheid van het hoogste niveau! Probeer eens door deze aangrijpende woorden en de gewaterde puppy-oogjes heen te kijken en waag een blik in haar kledingkast, haar schoenenmagazijn en haar verzameling make-up waar de gemiddelde DA drogist u tegen zegt!
Dat bedoel ik dus.. waanzin!

Op een bepaald moment voelde ik me als een Neo in de Matrix, en alles werd duidelijk, ik had de dames door. En nu.. tot op het heden doe ik maar als of ik de dames nog steeds niet in de gaten heb en glimlach ik een beetje wanneer ze zegt dat ze al maanden niets nieuws heeft.

DE CAVALERIE

Dingdong!! De bel gaat, voor de deur staat een zwarte bestelbus, en inmiddels staat er een man voor mijn deur met in zin hand drie pakketjes.
Ik doe de deur open en ik zie een brede lach van een bezorger, goedemorgen die pakketjes van de Wehkamp! zegt ie zonder blikken of blozen, op dit moment stond de cavalerie voor mijn deur met zijn handen vol met buskruit gemaakt van textiel en leer. Daar stond ik dan, met in mijn ene hand de drie pakketjes en in mijn andere hand een witte vlag. Ik doe als of ik verslagen ben en nog steeds niets in de gaten heb en glimlach een beetje...

Acceptatie is de beste verdediging!

ac·cep·ta·tie (de ~ (v.), ~s)
1 aanvaarding
2 [hand.] verklaring, meebrengende de verplichting om een wissel op de vervaldag te betalen

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Dat ken ik. Mijn 11-jarige stiefdochter kleedt zich ook voor de flauwekul om. En ik maar wassen.
Zei ik wassen?...Vergissing, ze laat haar kleding gewoon door haar slaapkamer slingeren, met als triest hoogtepunt dat ik op een dag 19 kledingstukken aantrof! Zucht...

Tink

'stiefmoeder in opleiding'

Chris zei

haha 19!! ik wens je véél succes met je opleiding :) Laat je weten wanneer je geslaagd bent?

Anoniem zei

Dat kan nog wel even duren.
Een gemiddeld stiefgezin schijnt er 4-7 jaar over te doen om te 'stabiliseren'.
Ben aankomend februari slechts 3 jaar samen met mijn Lief.
Maar ja, ben je als ouder ooit uitgeleerd? ;-)

Tink

Chris zei

Tink, het is inderdaad een school, en een strenge school ook. Fouten worden soms genadeloos afgestraft. :)